8-9-10-11

Merhaba!

Uzun süre yazmadım, evet. Ama bu, sigaraya döndüğüm anlamına gelmiyor. Bilakis, çok daha iyi ve istikrarlı bir şekilde devam ediyorum bağımlılığımla savaşmaya. Gerçi ortada bir bağımlılık kalmadı. Bu yüzden yazmadım zaten, gerçekten anlatacak bir şey yok artık.

8. Gün, büyük bir sınav vereceğimi söylemiştim. Verdim. Akşam muhteşem insanlarla oturduğum efsanevi rakı masasında sigara içmeden durabildim. Ha, kıtlıktan çıkmış gibi yedim ve su gibi içtim rakıyı, canım sigara istemesin diye; o ayrı. Bir ara sigara istedim gerçi çocuklardan, vermediler. Aslanlarım benim.

9. ve 10. gün de gayet rahat geçti, Ne canım istedi sigara, ne kriz geldi. Hiçbir şey olmadı. Bu iş bitmiştir dedim ki, 11. gün olan bugün canım sigara istedi. Elime paketi alıp geri bıraktım. Bunu yaparken zorlanmadım. Biliyorum, siz de merak ediyorsunuz ne hissedeceğinizi, ama boşverin. Merak uğruna içmeye gerek yok. Hem içtiğiniz her sigara, sonraki sigaranın habercisidir. Sırf bu yüzden içmeyin zaten.

Tatlı mevzusuna gelince, o iş bitti. Yiyorum yani. Yapacak bir şey yok, kendimi kesecektim biraz daha yemesem. Spora başlıyorum ama. Belki o zaman kendime kıymam.

Hah bir de, bundan sonra sadece kriz geldiğinde yazacağım. Krizi nasıl atlattığımı anlatacağım. Onun dışında yazacak bir şeyim olmuyor çünkü. Gerçekten dünya varmış. İnanın mutluyum. O öleceğim, bu kadar mutsuz olacağıma sigara içer üç yıl az yaşarım, parası da umurumda değil mevzuları ilk haftadan sonra bitiyor. Sonrakiler sadece merak. Bırakabilirsiniz yani. Ben uç uca eklerdim. O kadar uç uca eklerdim ki, bıraktığım günden beri içmediğim sigara sayısı 200'den fazla. İnanabiliyor musunuz? Sırf izmaritleri bile kocaman bir yığın olurdu!

Hadi kalın sağlıcakla, sigarasız.