5. Gün

Merhaba!

Sigara,  tatlı ve alkol yokluğuyla sınandığım 5. gün bitmek üzere. Bugüne geçmeden önce dün gece yaşadıklarımdan söz edeceğim.

Dün gece, ilk kez yanımda sigara içtiler. Hem de öyle böyle bir içmek değil. Camel Soft’ları uç uca eklediler, hunharca çekip üflediler. Umurumda olmadı! Gerçekten, ne rahatsız oldum, ne de canım çekti. Tamamdır, bitmiş bu iş dedim. Yani 4. günün son saatlerinde bitiyor canısılar, hadi yine iyisiniz!

Dün eşşek gibi yoga yapmadım. Bugün de henüz yapmış değilim. Bu arada saat 19 falan şimdi. Bugün hiç çalışmadım bir de. Malum, 8 Mart! Feminist bir kadın olarak, insanların yazdıklarını takip ettim, yazdığım yazıya gelen tepkilerle ilgilendim, birazcık kendimle gurur duydum filan. 8 Mart’ınız umutlu olsun kadınlar!

Henüz hiç sigara içmek gibi bir isteğim olmadı. Zaten dün büyük bir sınav vermiştim. Ama aşırı enerjisizim. Şeker almamaya biraz daha devam edersem öleceğim bence. Bir armut yedim, of çok tatlıydı. Midem bulandı. Ay bir de, bir an dayanamadım, fıstık ezmesinin kavanozunu açtım, elime bir çay kaşığı aldım, sonra kavanozu kokladım, kapağını kapatıp kaşığı da kavanozu da yerine koydum. Adeta Kemalettin Tuğcu romanından fırlamış bir karakter, Medine sokaklarındaki bir fukara idim. Güldüm kendime.

Başım ağrıyor bugün de, odaklanma sorunum pek yok, ama canım çalışmak istemiyor. Baş ağrım kuvvetle muhtemel şeker eksikliğinden. O konuda ne yapacağımı hiç bilmiyorum. Yarın bir kilo baklava yermişim.

5. gün için önerilerime gelince, aynı şekilde bol su için. Kendinizi sürekli aç hissedebilirsiniz; aç falan değilsiniz. Bir şeylerin krizi, alışkanlığı o! Çereze falan dadanmayın, marul yiyin, salatalık yiyin çok istiyorsanız. Sonra bir de kilo aldım diye depresyonlara girmeyin. Zaten aşırı depresif bir süreç bu. Bir de söylemedim hiç, ama aşırı sakız çiğniyorum (normal sakız, nikotin sakızı değil). Belki faydasını görmüşümdür. Ayrıca yüzümde birkaç sivilce çıktı! Bunu da bir yerde okumuştum, önce birkaç sivilce çıkar, sonra yüzünüz temizlenir diye. Why god, why, diye ağlamak istesem de, yapacak bir şey yok. Sanki sigara içmeden önce ya da içerken şahbazdan başka bir şeye benzeyen bir suratım vardı da, şimdi ağlıyorum. Hadi benim çalışmam lazım! Yarın görüşürüz.